Mówi się, że najtrudniejszym okresem rodzicielstwa są pierwsze miesiące życia dziecka. Jeżeli wytrzymamy kolki, nocny płacz i inne tego typu uciążliwości podołamy już wszystkiemu. Być może właśnie przez taki sposób myślenia bagatelizujemy dzieci w wieku przedszkolnym. Wydaje nam się, że skoro potrafią już samodzielnie jeść i pić, informować nas o swoich potrzebach fizjologicznych i chodzą na kilka godzin dziennie do przedszkola nasze zadania są już dużo mniejsze. A to bardzo mylne stwierdzenie! Właśnie w takim wieku, kiedy jeszcze szkoła i obowiązki z nią związane są przed nami i naszym dzieckiem możemy się w pełni poświęcić naszemu dziecku i budowaniu jego bajkowego świata. Spróbujemy odnaleźć w sobie nasze wewnętrzne dziecko, spojrzeć na świat oczami dzieci. Przyniesie to korzyści obu stronom. Nasze dzieci będą miały wspaniałych chętnych do zabawy rodziców, a my zadowolone dziecko, które podziękuje nam bezgraniczną miłością i szacunkiem. Oczywiście rodzic powinien być po trosze kimś do zabawy, po trosze nauczycielem i po trosze wychowawcą. Sukces tkwi w proporcjach.
