Opłaty za przewóz towarów w transporcie kolejowym są najczęściej oparte na cenach taryfowych. Najważniejszą zasada wyznaczania cen w międzynarodowych przewozach koleją polega na tym, że na obszarze określonego kraju stosuje się taryfę regionalnego przewoźnika. Jest to tzw. zasada terytorialności. Na jej podstawie krajowy (regionalny) przewoźnik pobiera wyznaczone wcześniej opłaty za transport, niezależnie od tego czyją własnością są wykorzystywane do przewozu wagony. Miejscowy przewoźnik ma obowiązek, zgodnie z zasadą terytorialności, dostarczenia na granicę kraju lokomotywy wraz z jego obsługą. Zwykle rozliczanie się pomiędzy kolejami jest problematyczne, co związane jest z różnicą w walutach, zmianami w nomenklaturze i klasyfikacji towarów. Największe trudności sprawia jednak zmiana stawek przewozowych na każdej granicy, co powoduje problemy z wyliczeniem ceny za cały transport. Suma opłat za kolejne odcinki krajowe jest najczęściej większa niż jedna stawka uzależniona od odległości. Taryfy międzynarodowe ustala się na podstawie na podstawie umów i porozumień pomiędzy przewoźnikami kolejowymi kilku krajów, przynajmniej dwóch. Stawki przewozowe i opłaty dodatkowo wyraża się w tych umowach w jednej walucie a towary klasyfikuje się jednakowo.
