Wątroba posiada powierzchnie przednią przeponową i trzewną skierowaną ku tyłowi. Powierzchnia przeponowa jest podzielona przez więzadło sierpowate wątroby na dwa płaty – większy prawy i mniejszy lewy. Część pow. przeponowej jest zrośnięta z przeponą i nosi nazwę pola nagiego. Pow. trzewna jest podzielona przez dwie bruzdy strzałkowe i jedną krótka poprzeczną na 4 płaty: prawy, lewy, czworoboczny i ogoniasty. Bruzda strzałkowa prawa stanowi dół pęcherzyka żółciowego, w którym leżą trzon pęcherzyka żółciowego i bruzda żyły głównej dolnej. Bruzda poprzeczna tworzy wnękę, w której układa się tzw. wrota wątroby. Poprzez nie wnika do wątroby tętnica wątrobowa oraz żyła wrotna i splot nerwowy, a opuszczają wątrobę przewód wątrobowy wspólny, żyły wątrobowe, naczynia chłonne. Wątroba pokryta jest otrzewną i leżącą pod nią torebką włóknistą. Otrzewna wytwarza więzadło wieńcowe wątroby, na którym wątroba jest zawieszona. Na pow. przeponowej podwójną blaszkę otrzewnej stanowi więzadło sierpowate, które obejmuje więzadło obłe wątroby. Na pow. trzewnej podwójny fałd otrzewnej obejmuje wrota wątroby tworząc sieć mniejszą. W obrębie sieci mniejszej wyróżnia się więzadło wątrobowo-dwunastnicze, wątrobowo-żołądkowe, wątrobowo-przełykowe. Wątroba jest pokryta włóknistą torebką, która wnika w miąższ dzieląc wątrobę na zraziki.
